तांझानिया-18000BPH पाण्याची भरण्याची लाइन आणि 5 गॅलन भरण्याची लाइन
जानेवारी 2024 मधील एक सकाळ, मी हॉस्पिटलमधील सोबतीच्या खुर्चीवर डोळे मिटले असताना माझा फोन वाजला. तो अमरचा व्हॉट्सअ‍ॅप संदेश होता: "आम्ही शांघाय पुडोंग विमानतळावर पोहोचलो." स्क्रीनने माझ्या जवळच्या इन्क्युबेटरमधील माझ्या मुलाचे करचटलेले चेहरे प्रकाशित केले—तो रात्री 3 वाजता प्रसूती कक्षातून बाहेर पडला होता, डोळे बंद, मुठी आवळलेल्या, नव्याने अंडातून बाहेर पडलेल्या पिलासारखा. मी लगेच उत्तर दिले, "लगेच येतो," त्याच्या छोट्या पायांना स्पर्श केला, नर्सला शांतपणे नमस्कार केला, कोट घट्ट मारून घेतला आणि विमानतळाकडे धावलो.
जेव्हा मी अमर आणि त्याच्या सहाय्यक मुक्तारला घेऊन गेलो, तेव्हा तो एक जुनी फोल्डर धरून होता. कारमध्ये बसताच त्याने तिचे पाने उलटायला सुरुवात केली. त्यात यंत्रांच्या धुंगळित छायाचित्रांचा समावेश होता, ज्यांच्या लोखंडी चौकटी गंजाळलेल्या होत्या. अमरने आक्रोश करत माझ्याकडे बोट दाखवले. "आम्ही दोन वर्षांपूर्वी एक उत्पादन ओळ खरेदी केली होती, जी 6,000 बाटल्या चालवण्यास सक्षम असल्याचे म्हटले गेले होते. पण दर दुसऱ्या दिवशी बाटल्या अडकतात आणि त्या कारखान्यात फक्त धातूच्या भांडवलाच्या ढीगामध्ये जमा झाल्या आहेत." बोलताना त्याचे भुवया एकत्र आल्या आणि माझे हृदय दु: खी झाले. गेल्या सहा महिन्यांपासून, ते व्हॉट्सअ‍ॅपवर वीस पेक्षा जास्त वेळा "ब्लो मोल्डिंग मशीनचा अपयशाचा दर" आणि "फिल्म रॅपिंग मशीनची सुसंगतता" यावर चर्चा करत होते, प्रत्येक वेळी "पुन्हा जाळ्यात सापडण्याच्या भीती"चा प्रश्न टाळत होते. त्याला खिडकीबाहेर तोंड ठेवून बघताना मला जाणवले की ते त्या 18,000 बाटल्यांच्या ऑर्डरला किती घट्ट धरून आहेत.
त्यांनी ते आमच्या कारखान्यात थेट आणले नाही, तर ब्लो मोल्डिंग मशीन पुरवठादार लाओ वांगच्या घरी गेले. लाओ वांग वर्कशॉपमध्ये एक प्रोटोटाइप समायोजित करत होता. आम्हाला पाहताच त्याने तोंडाचे झाकण उघडले आणि आतील स्क्रूकडे बोट दाखवून हसत म्हणाला, "मला माहीत आहे की तुमच्या तंझानियन पीईटी सामग्रीमध्ये कधूकधू काही लहान अशुद्धी असतात. हा स्क्रू मानकापेक्षा 2 मिमी जाड आहे, म्हणून अशुद्धींना घासला तरी तो अडकणार नाही. गेल्या वर्षी आम्ही एका केनियन ग्राहकासाठी बसवलेला स्क्रू एक वर्षभर निर्विघ्नपणे चालत आहे." अमर खाली वाकला आणि बोटांनी स्क्रूच्या लेपावर फिरवले, पण काहीच बोलला नाही. दुसरीकडे, मुक्तारने पेन काढला आणि फोल्डरच्या मागील बाजूस लिहिले: "अशुद्धी टाळण्यासाठी जाड स्क्रू."
नंतर, जेव्हा मी फिल्म रॅपिंग मशीन पाहण्यास गेलो, तेव्हा मी तांत्रिकाला मशीन थांबवण्यास सांगितले. मी डोळ्याच्या मास्क धरणाऱ्यावरील समायोजन लीव्हरकडे बोट दाखवून म्हटले, "तुम्ही कधूकधू वेगवेगळ्या आकाराच्या बाटल्या बदलता. या समायोजन लीव्हरवरील स्क्रू घट्ट करण्याची तुमच्या गरज नाही; फक्त उंची समायोजित करण्यासाठी ते फिरवा. एखादा ऑपरेटर दोनदा सराव केल्यानंतर त्याची सवय होते, म्हणून त्याला तांत्रिकाची वाट पाहावी लागत नाही." तांत्रिकाने तात्काळ प्रदर्शन केले, फक्त दोन मिनिटांत 330ml च्या बाटलीवरून 500ml च्या बाटलीवर स्विच केले. अमर शेवटी बोलला, "आम्ही जेव्हा आधी ही फिल्म रॅपिंग मशीन वापरली, तेव्हा प्रत्येक बाटलीच्या आकारासाठी समायोजन करण्यास दोन तास लागले, आणि तरीही ती घट्ट रॅप झाली नाही." त्याचा स्वर कमी तणावपूर्ण होता.
कारखान्याच्या कॅफेटेरियामध्ये दुपारच्या जेवणादरम्यान माझा फोन वाजला. ती माझ्या पत्नीकडून एक व्हिडिओ होता. आमचा मुलगा उठला होता, त्याच्या चमकदार डोळ्यांनी कॅमेराकडे पाहत होता. मी त्यांना दाखवण्यासाठी माझा फोन वर धरला. अमर जवळ झुकला आणि त्याचे डोळे चमकले. "अगदी माझ्या लहान मुलाच्या जन्माप्रमाणे!" त्याने आपला फोन काढला आणि लाल जॅकेटमधील एका लहान मुलाची छायाचित्र काढली. "हा माझा दुसरा मुलगा आहे. तो आता मला 'बाबा' म्हणतो." त्याच्या बाजूला मुक्तार हसला, "अमर नेहमी म्हणतो की एकदा जेव्हा पाणी शुद्धीकरण संयंत्र सुरू झाले की, आपण आपल्या मुलांसाठी शहरात आवारासह घर घेऊ."
जेव्हा आम्ही त्या दुपारी एकूण योजना पाहण्यासाठी आमच्या कारखान्यात परतलो, तेव्हा अमर त्या सकाळीप्रमाणे डेटाशीट्सवर ढोंग करत नव्हता. ऐवजी, त्याने विक्रमोत्तर सेवेबद्दल विचारले. "यंत्रामध्ये काही अडचण आली, तर तुम्ही किती लवकर कोणाला पाठवू शकता?" मी भिंतीवर असलेल्या विक्रमोत्तर सेवा फॉर्मकडे इशारा केला. "कॅमेरूनमध्ये आमचा एक निवासी तंत्रज्ञ आहे. तंझानियापर्यंत फक्त चार तासांचा उड्डाण आहे. जोपर्यंत... ती मोठी समस्या नाही, तोपर्यंत ती त्याच दिवशी पोहोचू शकते. आम्ही या सहाय्यक यंत्रांसह यंत्रांसोबत अतिरिक्त स्पेअर पार्ट्सचा एक सेटही पाठवू, जेणेकरून तुम्ही स्वत: लहान अडचणी बदलू शकाल.
रात्र उतरली, अमरने एकदम टेबलावर मुठ मारली आणि म्हणाला, "तूच तो आहेस." मुक्तार धक्कित झाला, पण मग त्याने हसत म्हटले, "त्यांनी आपल्याला ब्लो मोल्डिंग मशीनची कारखाना, फिल्म रॅपिंग मशीनचे कमिशनिंग आणि लेबलिंग मशीनच्या भागांचा गोदामही खुला करून दाखवला. शेवटच्या कंपनीने फक्त शोरूममध्ये प्रोटोटाइप दाखवण्याचे धैर्य केले होते." करारावर सही करण्यासाठी जेव्हा त्याने कलम उचलली, तेव्हा तो थांबला आणि माझ्याकडे पाहिले. "तू आपल्या मुलाच्या जन्मानंतर लगेच आमच्या मदतीला इथे आलास. आम्हाला तुझ्यावर विश्वास आहे."
करार स्वाक्षरी केल्यानंतर आणि रुग्णालयात धाव घेतल्यानंतर, मी माझ्या पत्नीला मजकूर पाठवला, "हे झाले." तिने आमच्या मुलाचा जाकारतानाचा फोटो पाठवला आणि त्याला शीर्षक दिले, "माझ्या मुलासाठी दूध पावडरचे पैसे कमवणे." कारच्या खिडकीतून वारा आत येत होता, ज्यामुळे थंडावा जाणवत होता, पण माझे हृदय उबदार झाले होते. एकीकडे नवजात बालकाचा मऊ स्पर्श माझ्या हृदयाला सौम्यपणे आवळून धरत होता; तर दुसरीकडे, हजारो मैलांवरून प्रेषित विश्वास दृढपणे स्थापन झाला होता. या जानेवारीमध्ये मी अत्यंत व्यस्त असलो तरी, मला आत्तापर्यंतची सर्वात शांत आणि समाधानी भावना अनुभवली.
